Lezing: Paleisbouw en hofcultuur in Andalusië
Deze lezing is de tweede van een tweeluik over Andalusië als islamitisch rijk in Spanje (711-1492). De twee monumentale bouwwerken die (grotendeels) bewaard gebleven zijn - de Vrijdagmoskee van Cordoba en het Alhambra-paleis in Granada - markeren het begin en het einde van dit tijdperk. Bespraken we in de eerste lezing de beeldbepalende Mezquita van Cordoba, in de tweede lezing stappen we van de religieuze wereld over naar de pracht en praal van het hof. In de vroege paleisbouw bij Cordoba vindt de vormentaal van de Mezquita een wereldlijke toepassing. Hoefijzerbogen en weelderige wandversieringen verfraaiden hier de vorstelijke ontvangstruimten en tuinpaviljoens. De paleisdecoratie ontwikkelt zich daarna verder aan de kleinere regionale vorstenhoven in steeds complexere vormen. Het sluitstuk en hoogtepunt van verfijning vormt het Alhambra, het paleiscomplex van de laatste moslimvorsten van Granada. Deze robuuste burcht op een berg opent zich achter de zware muren en torens als een aaneenschakeling van schitterende paleizen met sierlijke binnenhoven, duizelingwekkende koepels en terrassen met tuinen, paviljoens en ruisend water. Tot de islamitische hofcultuur behoorde ook het stimuleren van kunsten en wetenschappen en zo is Spanje een belangrijk doorgeefluik geworden van nieuwe kennis en hoofse cultuur uit het Arabische gebied naar Europa.
Deze cursus/module is onderdeel van hoofdcursus.